MORGEN BEN IK BETER
schrijver: E. Hartman
uitgever: Lemniscaat
jaar van uitgave: 2000 (herdrukt)
pagina's: 218
leeftijd: 12+
prijs: Nederlandse kinderjury 1988
Mariëlle wordt tijdens de les ineens ziek. Christa, een vriendin van Mariëlle, brengt haar meteen naar huis. Eenmaal thuis gekomen belt Mariëlles moeder meteen de dokter. De dokter zegt dat de klachten die Mariëlle heeft, lijken op een gewone griep. Als Mariëlle steeds zieker wordt, besluit de dokter dat ze moet worden opgenomen in het ziekenhuis. Eenmaal in het ziekenhuis weten de dokters niet precies wat ze mankeert. Alle onderzoeken die Mariëlle moet ondergaan wijzen niets uit. Mariëlle en Christa maken zich steeds meer zorgen. Uiteindelijk bedenkt Christa een plan en gaat op onderzoek uit.
In dit boek lopen twee verhaallijnen door elkaar. Het ene hoofdstuk gaat over Mariëlle en het andere hoofdstuk over Christa. Door deze afwisseling wordt het verhaal minder langdradig. Mariëlles verhaal wordt vooral verteld vanuit het ziekenhuis. Christa’s verhaal gaat over haar leven thuis.
Wat heel erg naar voren komt zijn de tegenstellingen die mensen hebben over dokters/ specialisten. Dokters zijn niet altijd de gene bij wie je moet zijn als je je niet goed voelt.
“Ze zeggen wel eens dat iemand die in het ziekenhuis terecht komt grotere risico’s loopt dan een bergbeklimmer. Hij wordt van de ene specialist naar de andere gestuurd en als een stuk vlees beklopt, bespoten, bestraald en opengesneden.”
Dit maakt het verhaal interessant, omdat de specialisten die Mariëlle helpen, niet de oorzaak van haar klachten kunnen vinden.
Het verhaal is heel makkelijk te lezen, omdat er weinig moeilijke woorden in voor komen. De moeilijke woorden die erin voorkomen zijn termen van ziektes. Het verhaal is wel een beetje vaag aan het eind, maar je wil op een gegeven moment wel weten hoe het nu afloopt. Ik vind dat iedereen dit boek kan lezen, want het is zeer begrijpelijk en realistisch.
bron: 'Morgen ben ik beter'
Recensie Literom
gemaakt door: Kika