CHRISTIANE F.
Dit verhaal is waargebeurd en vastgelegd door twee journalisten genaamd: Kai Herman en Horst Rieck.
Uitgever: Becht
Datum van uitgave: 2005
Vertaald vanuit het Duits door: Hans van Straalen
Originele titel: Wir Kinder vom Bahnhof Zoo. (1979)
Pagina’s: 319
Thema’s: Drugs, Prostitutie
Leeftijd: Vanaf 15 jaar.
De Berlijnse Christiane F. gebruikt op haar dertiende voor het eerste heroïne. Ze raakt verslaafd, gaat ’s ochtends gewoon naar school en tippelt ’s middags op het metrostation Zoo en op straat om aan geld voor haar drugs te komen. Christianes moeder merkt twee jaar lang niets van haar dochters dubbelleven. En als ze Christianes verslaving ontdekt is het al bijna te laat.
Christiane F. is tot nu toe het heftigste boek dat ik ooit heb gelezen. Dit komt vooral doordat je, als je het boek leest een stemmetje in je hoofd hebt dat zegt: ’Het is waargebeurd!’ Je leeft echt enorm met de hoofdpersoon mee. Dat een meisje van 14 verslaafd is aan drugs, grijpt mij heel erg aan. Hieronder citeer ik een stuk, waarin je leest dat Christina F. voor het eerst een man aftrekt om aan geld te komen voor haar drugs:
‘Natuurlijk wist ik heel goed wat er nu ging gebeuren. Dat dat helemaal niets meer met bietsen te maken had. Klanten waren nu echt geen wezens van een andere planeet meer voor me. Ik kende het spel dat nu begon. Van wat ik op het station had gezien en wat ik van de jongens had gehoord. Ik wist bijvoorbeeld ook dat niet de klant maar de hoer waarden stelt. Ik probeer relaxed te zijn. ik trilde niet. Ik ademde alleen te diep in als ik praatte en had moeite om mijn zinnen op dezelfde relaxte toon uit te spreken. Ik vroeg: ‘Wat gaan we doen?’ Hij zei: ‘Wat denk je? Honderd mark. Oké?’ ik antwoordde: ‘Dus neuken of zo? Dat zit er bij mij absoluut niet in.’ Hij vroeg: ‘Waarom niet?’ en in alle opwinding viel me de waarheid in: ‘Hoor eens, ik heb een vriend.’ En hij is de enige met wie ik tot nu toe geslapen heb. En daar blijft het bij.’ Hij zei: ‘Dat is goed. Dan zuig je me maar.’ Ik zei: ‘Nee, dat doe ik ook niet. Daar moet ik van overgeven!’ Ik was nu volkomen rustig. Hij liet zich nergens door irriteren. Hij zei: ‘Oké, dan trek je me af.’ Ik zei: ‘Goed, dat doe ik. Voor honderd mark.’
Het is een indrukwekkend en meeslepend boek. Ik vind het ook vooral meeslepend wanneer Christiane en Detlef (Christianes vriend) proberen af te kicken. Ik weet eigenlijk niet hoe ik dit boek verder kan beschrijven, want ik heb er geen woorden voor. Het is heel erg heftig wat hier gebeurt.
In eerste instantie heb ik het boek voor school gelezen, maar omdat het me zo aanspreekt ben ik van plan het nog een keer te lezen. Ik ben ook zeker van plan om dit boek te kopen!
Gemaakt door Amber van den Hoek
Bron: Het boek