BLAUWE PLEKKEN
Schrijver: Anke de Vries
Uitgever: Lemniscaat
Jaar van uitgave: 1992
Pagina's: 179
Leeftijd: 11+
Judith is anders dan andere meisjes van haar leeftijd: ze is stil, teruggetrokken en veel vrienden heeft ze niet. Wanneer er een nieuwe jongen bij haar in de klas komt, verandert er iets in het leven van Judith. Michiel en zij worden goede vrienden en ze spreken regelmatig af. Judith heeft het super naar haar zin bij Michiel thuis en voor het eerst heeft ze het gevoel dat iemand haar aardig vindt. Judith heeft het thuis namelijk heel erg moeilijk. Judith woont samen met haar moeder en broertje, maar haar moeder is vaak erg boos. Wanneer zij boos is, slaat ze Judith en de sfeer is dan erg grimmig in huis. Judith begrijpt niet waarom haar moeder zo vaak boos is, want ze helpt altijd in het huishouden. Zal de vriendschap tussen Judith en Michiel sterk genoeg zijn om hier doorheen te komen? Durft Judith de stap te zetten en de waarheid aan de buitenwereld te vertellen?
Het verhaal wordt verteld door Judith, dus als lezer maak je alle gebeurtenissen van heel erg dichtbij mee. De situaties die Judith meemaakt en de angst die zij doorleeft zijn bijna werkelijkheid. Je voelt je verbonden met Judith en eigenlijk wil je het liefst zelf naar haar toe gaan en een dikke knuffel geven. Gelukkig speelt Michiel ook nog een rol in het leven van Judith. Hij geeft haar leven weer kleur en de zon schijnt wanneer zij samen de tijd doorbrengen. Deze bijzondere vriendschap geeft aan dat iedereen iemand nodig heeft in het leven: vrienden zijn onmisbaar.
Het onderwerp ‘huishoudelijk geweld’ is een emotioneel en zwaar onderwerp. Met dit boek komt het onderwerp goed naar voren, maar het is voor de lezer niet te confronterend. De lieve en zachte schrijfstijl van Anke de Vries zorgt ervoor dat het werkelijke verhaal op een veilige afstand blijft, maar het verhaal wordt hierdoor niet onpersoonlijk.
‘Judith luisterde naar de regen die neersijpelde op de dakpannen. Het eentonige geruis stelde haar enigszins gerust. Ze rilde. Het was koud en vochtig op haar zolderkamer. Alleen haar wangen gloeiden, alsof ze koorts had.
Haar vingers gleden over haar gezicht. Haar neus viel mee; met een beetje geluk zou daar morgen niets meer van te zien zijn. Maar de striemen in haar hals verdwenen niet zo snel.’
Ik ben van mening dat iedere leerling in de onderbouw dit boek gelezen moet hebben. Door de emoties die in het verhaal zijn verwerkt, is het boek geschikt voor zowel jong en oud. Je wordt overstroomd met emoties en een zakdoek komt aardig goed van te pas.
Bronnen:
het boek 'Blauwe plekken'
Gemaakt door Chèr Tiemens